کسی را میخواستم که با من باشد و رویاهایم 
نمیدانستم رویایم تویی 
نمیدانستم انچه خواستم تمام زندگیم شده 
تمام خوابهایم تمام زندگیم برایت هر روز دلتنگ تر می شوم 
مرا با خود ببر از این دنیای تنهایی 
که یک لحظه با تو بودن تمام زندگی من است

 روزی که تو را دیدم علاقه ام از همه چیز سلب شد و عشق تو

مانند ستاره ای درخشان محیط ظلمت زده ی دلم را روشن نمود

وقتی عشق تو در دلم راه یافت صبر و قرار را از من ربود

ای پــــــیـــــــام آور دوســـــتـــــِی و مـــــــهـــــربــــــانـــــی ام

مــــــــــن تـــــــــو را بــــــــــیــــــــــشــــــــــتـــــــــــــــــــــــــــر

از هـــــــــــمــــــــه چـــــــیـــــــــــز و هــــــمــــــــــــه کـــــــــــــس

دوســـــــــــــــــــــــت دارم

انسان ها

وقتی کسی را از دست می هند

برای جای خالی اش

گل می گذارند ...


اما جای خالی تو
... ... ...
تا ابد خالی می ماند


هیچ گلی برای من

جای تو را ...

پر نمی کند ... ..

 خــــدایـــا ! بـبـخــش اگــه دنـیـاتــو مـیـفــروشــم بـه یـه نــگاه عـشـقـم . . . بـبـخــش اگـه یـکی رو دارم بــرام خـــدایـی مـیـکـنـه . . . بـبـخــش اگـه عـشـقـمـو بـیـشـتـر از جـونی که تــو بـهـم دادی ، دوســـღــــش دارم ! بـبـخــش اگـه بـعـضی وقـتـا ســرت داد زدمــو عـشقـمـو ازت خــواسـتم . . . بـبـخــش اگـه یـه مـوقـعـهـایــی عــاشـقــانــه مـیــپـرستـمـش . . .بـبـخــش اگـه آرامــــــ♥ــــشم خــلاصــه مـیـشــه تــو صــداش . . . خــــدایـــا ! بـبـخــش اگـه مـیـخـوام دنــیـا نـباشـــه ، اگــه اونـیکـه دنــیـامــه نـبـاشــــه . . .

سوگند به زیبائی چشم هایت و به ریزش همیشگی اشکهایم

که من به خیال  با تو بودن نیز قانعم ،

خیالت را از من نگیر که خیالت ،

مهربان ترین تصویر جهان است . . .

چقــدر باید بگذرد؟؟

تا مـن

در مـرورخـاطراتم

وقتی از کنار تــو رد می شوم.

تنـــم نلــرزد…..

بغضــم نگیــرد…..

بــــه چـــه مینگری تــو ؟

بــــه نـگـاهــم کــــه مـسـتـانـه تـــو را بــاور کــــرد

یــا بـــه افـســونـگــری چـشمانت

کــه مـــرا ســوخت و خــاکـسـتـر کــــرد ؟

خـنــده دار است ، بـخـنــد !

 همه جاهستی ...

در خیالم

 درنوشته هایم

 در دنیایم

 تنها جایی باید باشی وندارمت کنارم است

حمـاقـت کـه شاخ و دم نــدارد!

حمـاقـت یـعنـی مـن کـه

اینقــدر میــروم تـا تـو دلتنـگ ِ مـن شـوﮮ!

خـبری از دل تنـگـی ِ تـو نمـی شود!

برمیگردم چـون

دلـتنـگـت مــی شــوم!!!

درگیر تو بودم که نمازم به قضا رفت
در من غزلی درد کشید و سرِ زا رفت

سجاده گشودم که بخوانم غزلم را
سمتی که تویی عقربه قبله نما رفت

در بین غزل نام تو را داد زدم ، داد
آنگونه که تا آن سر این کوچه صدا رفت

بیرون زدم از خانه یکی پشت سرم گفت
این وقت شب این شاعر دیوانه کجا رفت !؟

من بودم و زاهد به دوراهی که رسیدیم
من سمت شما آمدم او سمت خدا رفت

با شانه شبی راهی زلفت شدم اما ...
من گم شدم و شانه پی کشف طلا رفت

در محفل شعر آمدم و رفتم و ... گفتند
ناخوانده چرا آمد و ناخوانده چرا رفت !؟

می خواست بکوشد به فراموشی ات این شعر
سوزاندمش آنگونه که دودش به هوا رفت ...!!!

توراحس میکنم هردم...
که با چشمان زیبایت مرا دیوانه ام کردی...
من از شوق تماشایت...
نگاه از تو نمیگیرم....
تو زیباتر نگاهم میکنی اینبار....
ولی...افسوس...این رویاست....
تمام آنچه حس کردم،تمام آنچه میدیدم....
تو با من مهربان بودی...
واین رویا چه زیبا بود....
ولی.... افسوس.... که رویا بود....